آره من که ميرم!
مگه آدم چقدر ميخواد زندگي کنه که همش به درسو درگيري ذهن با اون بگذره؟؟؟
آدم بايد شاد زندکي کنه تا ابعد حسرت نخوره.
توي هنرم شادي توي شهرت خلاصه ميشه! مثلا همين علي ضياي خودمون چقدر خوشه.
حالا ما بريم فيزيک بجاي خوشي همش اشکمون در مياد!
